Hollywood en bloesem remedies - Die Hard 5

De thermometer staat op 36 graden, de luchtvochtigheid benadert de 80%. Dat lijkt hoog, maar in het basiskamp is de gang van zaken zoals altijd. Dagelijks worden nieuwe recruten aangetrokken, zoals te doen gebruikelijk. De nieuwelingen worden „ontgroend“, de meer geroutineerde soldaten bereiden zich voor op „het echte werk“.

Iedereen heeft zo zijn eigen specialiteit, er zijn verkenners en couriers, er zijn strategen en bestuurders, troepen en solisten, het leger wil op alles zijn voorbereid, alles is doordacht en perfect georganiseerd. Zelfs in vredestijd worden iedere dag nieuwe soldaten gerecruteerd. Ten alle tijden bereid: hier wordt niets aan de toeval overgelaten. Bij dageraad is het uur aangebroken: een speciaal comando „amandelaanval“ onder leiding van Bruce Microvillis verlaat het basiskamp. Het zijn goed getrainde soldaten, op hun rug dragen ze speciale vijandherkenningssensoren, om de buik hangen tasjes met springstof. Deze krijgers behoren tot de mobiele eenheid, erop getraind, grenzen te overschrijden en onbekend terrein te verkennen. Ze doen hun taak met gevaar voor eigen leven. Stroomopwaarts bereikt de armee de plek, waar de vijandelijke aanval word verwacht. Tussen de twee gespleten rotsblokken in ligt de ingang van het grote, te verdedigen, fort. Geduldig wacht het comando op ´t verschijnen van de eerste vijand. En wacht. En blijft wachten.

Er is niets te zien...

Wacht eens, maar daar is beweging... De rivier, die tussen de twee rotsblokken stroomt gaat wat sneller. Er is beroering, daar gaat iets gebeuren. De soldaten ontwaken uit hun schijnbare rust. Vervolgens geven de speciale sensoren op de rug van de krijgers de melding ALARM : Indringers. Bijna tegelijkertijd gaat de ME erop af. De aanvoerder brult: showtime.

Met hun sensoren richten de strijders zich, als door een magneet aangetrokken, op de vijand en hechten zich aan diens kleding. De soldaten trekken aan het touwtje, dat de explosieven tot ontploffing brengt. Vele kleine schokjes gaan over in een geweldige explosie. De hemel kleurt donker. De rotsblokken van de berg Amandel storten in. Brokstukken vallen in de rivier en versperren de route naar het achterland. Zodoende blokkeren ze ook de aanvoer van vooraden en voedsel. Op het slachtveld is er geen redden meer aan. De vijand is dood. De soldaten ook. Niemand over om de overwinning op te eisen.

In het achterland breekt paniek uit. Nu is het afgesneden van de rivier, de bron van alles dat essentieel is. De regering kondigt tegenstrijdige maatregelen af, de chaos is compleet, iedereen loopt elkaar voor de voeten, zowel medewerkers van hulporganisaties als hoge regeringsfunctionarissen. In enkele gebieden wordt er reeds gewag gemaakt van acuut gebrek aan de meest noodzakelijke levensbehoeften. Overal worden agregaten aangezet, maar helaas doet de noodstroom het niet. De eerste gevallen van verstikking treden op.

In korte tijd, sterven ale mensen in dit gebied. De verdediging tegen de vijand is ontaard in een gruwelijke catastrofe.

Als er nog iemand in leven was geweest, dan had hij kunnen constateren, dat er helemaal geen aanval had plaatsgevonden. En dat de gedode indringers helemaal geen vijanden waren, maar enkel een paar onschuldige surfers en mensen op een waterfiets...

Vind je dit nogal uit de lucht gegrepen?

Wel, dan heb je gelijk ! Maar... het beschrevene vind elke dag plaats....
Laat me enkel hetzelfde verhaal vanuit een ander perspectief vertellen en je zult het zien:

Verander de moedige strijders in witte bloedlichaampjes, die histamine, een materiaal, dragen, dat ontstekingen kan veroorzaken. Deze speciale cellen kunnen het bloed verlaten en door de lichaamsweefsels wandelen. Dat is waarom zij de perfecte dragers zijn van antilichamen, te vergelijken met een rugzakje. Zo verlaten zij het bloedvat en nemen plaats op de slijmwand. De antilichamen zijn geprogrammeerd om bepaalde vijanden te herkennen. Er gaat geen enkele vijand naar binnen. Er is slechts een hazelnoot, een aardbei, wat eenvoudig te verwaarlozen bloemstuifmeel, niets ernstigs, zou je zeggen.

Nochtans beschouwen de verkeerd geprogrammeerde antilichamen hen als de vijand. Wanneer zij in aanraking met hen komen dan explodeert de witte -bloedcel om de histamine vrij te geven. De ontsteking leidt tot warmte in dat gebied, die op haar beurt weer ervoor zorgt, dat de aderen uitzetten : zodoende wordt de diameter groter, zodat meer bloed en daarmee meer verdedigende bloedcellen kunnen binnenkomen.

Afhankelijk van waar dit explosief ontploft, moeten wij niezen of beginnen onze ogen te tranen of , in ´t ergste geval, gaat de luchtpijp dichtzitten, vanwege de omringende zwelling. En als je dan pech hebt, kom je „in schok“ die je dood kan zijn.

De eigenlijke poging om te beschermen leidt dus tot precies ´t tegenovergestelde: zelfvernietiging.

Okee, de hazelnoot, de aardbei en de pollen zijn totaal met de grond gelijk gemaakt, zo dood als maar kan zijn - maar, in het slechtste scenario, de getroffen persoon ook!!
O ja , by the way, waar gaat dit allemaal eigenlijk over ??

Allergieën

Waarom gebeurt dit? Waarom deze fout? Waarom deze onnodige immune reacties? Wat maakt de Hazelaar tot een terrorist ? Wat maakt ons systeem zo boos en agressief ?

Deze beoordelingsfout maakt de allergie mogelijk.

Laat me u voorstellen aan sommige bekende Bachbloemen, die hun nut bewezen hebben, in gevallen van allergie. Ze helpen, om aan onderliggende emotionele patronen van het probleem het hoofd te bieden en moeten niet als geneesmiddel worden beschouwd. Welllicht is er onderstaand iets interessants voor je bij, indien je allergisch bent.

Wilde Appel - Crab Apple - Malus sylvestris

(de oorspronkelijke, niet de gewone Appel)
Deze essentie helpt een speciaal type van persoon te ontspannen: degene die basale angst voor vuil heeft en/of smetvrees. Deze persoon heeft orde, ondersteuning nodig, orde en netheid zorgt voor een veilige structuur, helpt met het oriënteren in de wereld. Orde en netheid betekent stabiliteit.

Natuurlijk hebben wij mensen allemaal te maken met dit dilemma. Ga maar na: Als je uit je woning gaat, vanwege de vakantie - het huis zal anders zijn,als je na enige weken terugkomt. Het vuil en de wanorde proberen constant je stabiliteit teniet te doen. Hetgeen een voortdurend gevecht noodzakelijk maakt...

Het type mens passend bij de Appel schijnt zeer behoudend, hij of zij wil niets veranderen en de persoon walgt van vuil. Edward Bach schaarde deze essentie onder de categorie bloemenessenties voor hopeloze en/of wanhopige mensen. Geen wonder, want ze weten, dat ze de strijd tegen het vuil nooit kunnen winnen...

Bovendien is er een ander probleem: hun eigen lichaam is ook een bron van vuil. Zodra zij beginnen te werken, zweten zij en bijgevolg walgen ze van hun eigen lichaam. Om van urine en ander lichaamsafval nog maar te zwijgen.

O.k., er zijn ook extreme gevallen. Bijvoorbeeld in die orde, dat de totale hang naar zuiverheid een obsessie wordt en leidt tot vreemde gewoonten, zoals talloze malen per dag de handen moeten wassen.

In termen van allergieën vinden wij een analogie op het gedrags-en fysieke niveau:
Overreaktie op hele gewone zaken.

Het is niet het stof, dat ons bestrijdt - Wij zijn het, die het stof bestrijden.

Helaas: Dit werkt zo niet. De mens kan niet het donker bestrijden om eeuwig licht te krijgen, er is geen yin zonder yang. De oplossing is niet: meer inspanning leveren om vuil en stof te bevechten, maar: deze in het tegendeel omzetten, om vuil en stof maar voor lief te nemen, te accepteren. Om als het ware, met hen te leven.

Zo kan dit ook hulp betekenen voor mensen die constant op zoek zijn naar verlichting, terwijl ze worstelen om hun lichaam en zijn behoeften te accepteren.
In elk geval is de Appel de essentie, die helpt je prettig in je vel te voelen. Zodat je goedkeurende blikken krijgt. Door deze eigenschap is het de essentie maakt, die van grote hulp kan zijn in de puberteit.

De essentie neemt de vrees weg, voor niet te voorziene, ongebruikelijk zaken, voor de chaos. Het vergt heel wat spierspanning om al tijd waakzaam te zijn, aangezien je nooit weet wanneer de bacterieën zullen aanvallen. Zodra je emotioneel ontspant zal het lichaam volgen.

Misschien zal er dan niet meer de behoefte zijn om stuifmeelproteïne te bestrijden. Het is het proberen waard, toch ?

Reuzenbalsemien - Impatiens - Impatiens glandulifera

De bloem voor snelle mensen, zij zijn snel in alles ,in denken, handelen, reageren, soms zijn zij zo snel dat zij eerst handelen en dan pas nadenken. En dat kan tot problemen leiden.

De essentie is nuttig voor iedereen met een „kort lontje“, die dus onmiddellijk geïrriteerd is, en geen geduld heeft, snel boos. Mocht je dit bekend voorkomen, als eigen karaktertrek, gun jezelf dan deze bloesemremedie om te kalmeren en te ontspannen.

Op het fysieke niveau is het vanhetzelfde. De mensen van Impatiens typen worden
gemakkelijk ziek en de ziekte ontwikkelt zich snel - maar gaat ook zeer snel weer over. Soms stijgt de temperatuur binnen enkele uren, bereikt zijn piek, en zakt weer, terwijl andere mensen veel langer ziek zijn.

Onder alle Bachbloesems is Impatiens zeker de meest ontspannende. De essentie helpt de mensen om hun interne ritme aan te passen aan één van de mensen rond hen heen. Dit vermindert de spanning en helpt om wat rustiger aan te doen. Zodat de innerlijke drijfveer om de eerste te zijn - en dus altijd alleen-, afneemt, en ´t samenzijn met anderen prettig wordt.

U kunt de essentie gebruiken om koorts en verhoging en - als in dit geval - overreacties te behandelen genoemd allergieën.

Agrimonie - Agrimony - Agrimonia eupatoria

Dit is ook een Bachbloesem. Die de mensen dient die constant naar vrede en harmonie in
hun leven zoeken. Zij te proberen te pleasen. . Vriendschappelijke zelfs charmante mensen, bijna everybody‘s darling - nochtans niet werkelijk gelukkig.
Dergelijke mensen tonen een lachend gezicht maar proberen om hun droefheid, verwarring en depressie achter dit masker te verbergen. Hun welzijn hangt af van hoe anderen zich voelen. Hun binnenwerkelijkheid nochtans moet niet aan iedereen worden getoond.

De hele wereld is een schouwtoneel, en alle mannen en vrouwen zijn slechts spelers !
Shakepearianen kennen dit citaat wel. Het type Agrimony is een speler, zelfs ´n goede acteur. Niemand verwacht iets anders van hem, dan dat hij of zij een buitengewoon aardig en vriendelijk persoon is. Zij slikken hun pijn en verdriet in, tot zij elders - misschien als allergie verschijnen.

De persoon houdt zijn agressie evenals zijn verdriet binnenshuis en slaat ´t op. Slechts wanneer hij ofzij alleen is, kan het verdriet of ongenoegen te voorschijn komen. Dat is de reden waarom het type Agrimony het haat, om alleen te zijn. Zodra er niet meer de afleiding is aan de oppervlakte, probeert de pijn in alle hevigheid om zijn uitweg te vinden. Daarom gaat hij of zij op zoek naar de anderen. Dan speelt hij het grappige type dat de hele club kan vermaken. Hij durft nooit zijn zwakheid te tonen, en denkt dat iedereen hem zou afwijzen, als zij wisten welke droevige, onzekere en hopeloze persoon hij is.

Agrimony is voor het type dat de moed niet heeft eerlijk te zijn tegenover zichzelf en anderen. Deze persoon voelt zich alleen veilig, wanneer hij/zij zijn rol als entertainer kan spelen.

De allergieën tonen de andere kant van de medaille, zetten de gevoelens van frustratie en verdriet om in agressiviteit naar onszelf toe, om op die manier naar buiten te komen. In één van de volgende uitgaven van bloesembrief, ga ik de ecologische aspecten van allergieën verklaren.