Kleine Teunisbloem - Oenothera parviflora
De teunisbloemen gaan ‘s avonds open en bloeien slechts 24 uur. De volgende avond vervagen ze al weer. Dit geeft ons de eerste indicatie van de nachtelijke kinderen. Dit kunnen bijvoorbeeld zuigelingen zijn, die de hele dag verergeren en ‘s nachts hun ouders wakker houden. De Kleine Teunisbloem helpt hen aan te passen aan een natuurlijk dag-nachtritme.
Zoals de Grote Teunisbloem maakt het ook de kleine variant mogelijk in de schaduwen te kijken. Wie durft het? Wie heeft de moed om de donkere kelder alleen in te gaan? Wie kijkt er onbevreesd in de donkere hoek achter de kast vanwaar altijd deze vreemde geluiden komen die klinken als ... als ... als een vreselijk afschuwelijk, griezelig iets?
Wat is echt, wat is verbeelding? En wie wordt toch rustig wanneer moeder zegt: »Er is niets verborgen achter het gordijn, ik heb het zelf gecontroleerd«, terwijl iedereen weet dat moeders geen geesten kunnen zien?
Inderdaad dansen de geesten niet in de schaduw, maar in de verbeelding. Ze zijn projecties van onze gedachten, angsten en zorgen in de buitenwereld. Als kinderen zijn we niet altijd in staat om een duidelijk onderscheid tussen wat een droom en wat werkelijkheid is te zien. Kinderen duiken als vanzelfsprekend bij het spelen in hun eigen droomwereld, dan lijken ze af en toe afwezig, maar zijn innerlijk actief. „Magisch denken“ betekent dat je zelf in het centrum van de waarneming staat en geen ander perspectief kan worden genomen. Wie magisch denkt, sluit zijn ogen en is verdwenen. Kinderen moeten nog leren dat je uit de ogen van een ander kunt kijken - wat helpt om de horror te relativeren.
Het ondenkbare dat ik buiten mezelf ontdek kan dus een deel van mezelf vertegenwoordigen. De schurk die me in mijn nachtmerries achtervolgt bestaat in mij als een idee. Zijn imago is opgebouwd uit mijn onbewuste en verschijnt in mijn droom. Hem aan te kijken ontgoocheld zowel droom als ook kwaad. In de droom kan dus worden geoefend voor het echte leven. Kinderen oefenen dus door dromen om goed met hun angsten overdag te kunnen omgaan. Dan blijkt dat de gevaren minder groot zijn dan het in eerste instantie leek.
De Kleine teunisbloem brengt licht in de duisternis. Ze is bemoedigend en geeft zekerheid. Een poging om over-angstige kinderen zelfvertrouwen en innerlijke rust te geven, het is allemaal de moeite waard.
Kleine Teunisbloem - Oenothera parviflora
De teunisbloemen gaan ‘s avonds open en bloeien slechts 24 uur. De volgende avond vervagen ze al weer. Dit geeft ons de eerste indicatie van de nachtelijke kinderen. Dit kunnen bijvoorbeeld zuigelingen zijn, die de hele dag verergeren en ‘s nachts hun ouders wakker houden. De Kleine Teunisbloem helpt hen aan te passen aan een natuurlijk dag-nachtritme.
Zoals de Grote Teunisbloem maakt het ook de kleine variant mogelijk in de schaduwen te kijken. Wie durft het? Wie heeft de moed om de donkere kelder alleen in te gaan? Wie kijkt er onbevreesd in de donkere hoek achter de kast vanwaar altijd deze vreemde geluiden komen die klinken als ... als ... als een vreselijk afschuwelijk, griezelig iets?
Wat is echt, wat is verbeelding? En wie wordt toch rustig wanneer moeder zegt: »Er is niets verborgen achter het gordijn, ik heb het zelf gecontroleerd«, terwijl iedereen weet dat moeders geen geesten kunnen zien?
Inderdaad dansen de geesten niet in de schaduw, maar in de verbeelding. Ze zijn projecties van onze gedachten, angsten en zorgen in de buitenwereld. Als kinderen zijn we niet altijd in staat om een duidelijk onderscheid tussen wat een droom en wat werkelijkheid is te zien. Kinderen duiken als vanzelfsprekend bij het spelen in hun eigen droomwereld, dan lijken ze af en toe afwezig, maar zijn innerlijk actief. „Magisch denken“ betekent dat je zelf in het centrum van de waarneming staat en geen ander perspectief kan worden genomen. Wie magisch denkt, sluit zijn ogen en is verdwenen. Kinderen moeten nog leren dat je uit de ogen van een ander kunt kijken - wat helpt om de horror te relativeren.
Het ondenkbare dat ik buiten mezelf ontdek kan dus een deel van mezelf vertegenwoordigen. De schurk die me in mijn nachtmerries achtervolgt bestaat in mij als een idee. Zijn imago is opgebouwd uit mijn onbewuste en verschijnt in mijn droom. Hem aan te kijken ontgoocheld zowel droom als ook kwaad. In de droom kan dus worden geoefend voor het echte leven. Kinderen oefenen dus door dromen om goed met hun angsten overdag te kunnen omgaan. Dan blijkt dat de gevaren minder groot zijn dan het in eerste instantie leek.
De Kleine teunisbloem brengt licht in de duisternis. Ze is bemoedigend en geeft zekerheid. Een poging om over-angstige kinderen zelfvertrouwen en innerlijke rust te geven, het is allemaal de moeite waard.