Groot Springzaad - Impatiens noli-tangere
Groot springzaad is een zusterplant van de Bach bloesem Impatiens (Reuzenbalsemien - Impatiens glandulifera), allebei kwamen oorspronkelijk uit India en zijn in Europa inheems geworden.
Groot springzaad heeft zeer eenvoudig te interpreteren patronen, het groeit bijvoorbeeld alleen in de schaduw. Deze neiging om zich te verbergen wordt versterkt uitgedrukt door de eigenaardigheid van de plant om haar bloemen te bedekken met een groen blad. Over elke bloem is een blad dat niet alleen de zonnestralen weg houdt maar haar ook aan blikken onttrekt. De gele bloem is in de vorm van een hoorn van overvloed. Als men naar de open bloem kijkt krijgt men de indruk dat de schatten van de plant in de vorm van kleine rode stippen eruit willen komen. Dus er blijkt innerlijke rijkdom te zijn maar het plantje lijkt er niet trots op te zijn want het verbergt hem immers.
Wanneer deze vruchten rijpen hopen ze meer en meer water op tot er een sterke druk ontstaat. Tot slot is er maar een regendruppel, een windvlaag of een tintje nodig en de vruchten barsten en sproeien hun zaden explosief tot 5 meter ver uit. Dit fenomeen gaf de plant haar informele naam »kruidje-roer-me-niet«.
De plant lijkt zich te schamen. Zij heeft schoonheid en rijkdom maar lijkt zich er niet bewust van te zijn. Bovendien staat ze geen vertrouwdheid toe. Zodra iemand haar te dichtbij komt keilt ze haar zaden op hem af - of je het goed met haar bedoelt speelt hierbij geen rol. Dit is precies hoe mensen zich gedragen die deze essentie zouden kunnen gebruiken.
Kort na de Tweede Wereldoorlog constateerden wetenschappers in het Bellevue Hospital in New York dat meer kinderen in weeshuizen stierven dan in gezinnen. Ze begonnen naar de oorzaken te zoeken en schreven voor dat elk kind aangeraakt en geknuffelt moest worden. Er moest uiteraard een onderzoek komen. Dus namen ze ratten moeders hun kinderen weg en verdeelden hen in twee groepen. De ratten baby‘s in groep 1 bleven alleen en die in groep 2 werden regelmatig met een borsteltje gestreelt. Het resultaat bleek hetzelfde. Kinderen die beroofd zijn van de oer-ervaring van harte welkom te zijn aan het begin hun leven ontwikkelen zeer typisch gedrag die gebaseerd is op de overtuiging absoluut waardeloos te zijn.
Kleine mensen zien de wereld vanuit een absolutistisch en egocentrisch perspectief. Dit is normaal en goed en verandert in de loop van de kindertijd. Kinderen zetten hun handen op de ogen en denken dat ze onzichtbaar zijn - om een voorbeeld van dit type denken te geven. Als hun ouders vechten geloven kinderen daarom altijd eraan schuldig te zijn. En als ze huilen van de honger en niemand komt? Dan zijn ze niet eens de moeite om te overleven. En zo gedragen ze zich in het latere leven.
Zulke kinderen zullen nooit echt leren om onderscheid te maken tussen degenen die het goed bedoelen met hen en anderen die dat niet doen. Vaak gedragen ze zich paradoxaal en laten benaderingen van mensen toe die hen uitbuiten en misbruiken. Aan de andere kant merken ze soms schijnbaar niet eens dat iemand van hen houdt. Als volwassenen, hebben ze de neiging onvoorspelbaar te reageren. Ze beginnen aan schadelijke relaties, maar gaan ervandoor wanneer iemand eerlijk verliefd op ze is. Wanneer ze aangeraakt worden reageren ze soms als op een wespensteek of exploderen zoals de zaaddozen van de bloem. Zij zijn altijd erg onder stress en hun pogingen om iets los te laten eindigen ofwel in volledige zelfovergave of in totale verdediging. Beide reacties hebben het onvermogen om van contact te kunnen genieten gemeen.
De paradox is een essentieel kenmerk voor Groot springzaad. Mensen in een toestand van deficiëntie weten er alles van, hoe het is om te worden uitgebuit en misbruikt. Ze kunnen daarom vaak makkelijker met benaderingen van mensen die hen misbruiken omgaan dan van lieve en goed bedoelende mensen. Als iemand echt van hen houdt, heeft dit meer een dreigende werking en sluiten ze zichzelf af. Het werkt als een garantie om een leven lang ongelukkige relaties te hebben - indien er überhaupt relaties tot stand komen.
De essentie van Groot springzaad kan nog later in het leven de emotionele ervaring die misschien in de vroege jeugd ontbrak laten ervaren worden: het aangenomen en bemind worden zonder bijzondere reden, zomaar, gewoon omdat je er bent en het recht erop hebt. Deze ervaring maakt het gevoel van eigenwaarde pas mogelijk. Niet iedereen die deze ervaring moest missen werd onvermijdelijk misbruikt als kind. Vaak zijn de ouders uit elkaar of werkloosheid of wat dan ook beïnvloed de familie en maakt het de ouders moeilijk of onmogelijk om zo voor hun kind te zorgen zoals het heeft verdiend. Een ongeval kan een ouder het leven kosten, wat op zich erg genoeg is. Maar als een kind geen ouders heeft moet het daarom zijn hele leven met ernstige beperkingen worstelen?
Groot springzaad is de bloesem essentie voor het basisvertrouwen, dat je niet alleen nodig hebt als mens om jouw recht om te bestaan, maar ook het recht op geluk op te eisen, sterker nog om het als vanzelfsprekend te beschouwen.
Groot Springzaad - Impatiens noli-tangere
Groot springzaad is een zusterplant van de Bach bloesem Impatiens (Reuzenbalsemien - Impatiens glandulifera), allebei kwamen oorspronkelijk uit India en zijn in Europa inheems geworden.
Groot springzaad heeft zeer eenvoudig te interpreteren patronen, het groeit bijvoorbeeld alleen in de schaduw. Deze neiging om zich te verbergen wordt versterkt uitgedrukt door de eigenaardigheid van de plant om haar bloemen te bedekken met een groen blad. Over elke bloem is een blad dat niet alleen de zonnestralen weg houdt maar haar ook aan blikken onttrekt. De gele bloem is in de vorm van een hoorn van overvloed. Als men naar de open bloem kijkt krijgt men de indruk dat de schatten van de plant in de vorm van kleine rode stippen eruit willen komen. Dus er blijkt innerlijke rijkdom te zijn maar het plantje lijkt er niet trots op te zijn want het verbergt hem immers.
Wanneer deze vruchten rijpen hopen ze meer en meer water op tot er een sterke druk ontstaat. Tot slot is er maar een regendruppel, een windvlaag of een tintje nodig en de vruchten barsten en sproeien hun zaden explosief tot 5 meter ver uit. Dit fenomeen gaf de plant haar informele naam »kruidje-roer-me-niet«.
De plant lijkt zich te schamen. Zij heeft schoonheid en rijkdom maar lijkt zich er niet bewust van te zijn. Bovendien staat ze geen vertrouwdheid toe. Zodra iemand haar te dichtbij komt keilt ze haar zaden op hem af - of je het goed met haar bedoelt speelt hierbij geen rol. Dit is precies hoe mensen zich gedragen die deze essentie zouden kunnen gebruiken.
Kort na de Tweede Wereldoorlog constateerden wetenschappers in het Bellevue Hospital in New York dat meer kinderen in weeshuizen stierven dan in gezinnen. Ze begonnen naar de oorzaken te zoeken en schreven voor dat elk kind aangeraakt en geknuffelt moest worden. Er moest uiteraard een onderzoek komen. Dus namen ze ratten moeders hun kinderen weg en verdeelden hen in twee groepen. De ratten baby‘s in groep 1 bleven alleen en die in groep 2 werden regelmatig met een borsteltje gestreelt. Het resultaat bleek hetzelfde. Kinderen die beroofd zijn van de oer-ervaring van harte welkom te zijn aan het begin hun leven ontwikkelen zeer typisch gedrag die gebaseerd is op de overtuiging absoluut waardeloos te zijn.
Kleine mensen zien de wereld vanuit een absolutistisch en egocentrisch perspectief. Dit is normaal en goed en verandert in de loop van de kindertijd. Kinderen zetten hun handen op de ogen en denken dat ze onzichtbaar zijn - om een voorbeeld van dit type denken te geven. Als hun ouders vechten geloven kinderen daarom altijd eraan schuldig te zijn. En als ze huilen van de honger en niemand komt? Dan zijn ze niet eens de moeite om te overleven. En zo gedragen ze zich in het latere leven.
Zulke kinderen zullen nooit echt leren om onderscheid te maken tussen degenen die het goed bedoelen met hen en anderen die dat niet doen. Vaak gedragen ze zich paradoxaal en laten benaderingen van mensen toe die hen uitbuiten en misbruiken. Aan de andere kant merken ze soms schijnbaar niet eens dat iemand van hen houdt. Als volwassenen, hebben ze de neiging onvoorspelbaar te reageren. Ze beginnen aan schadelijke relaties, maar gaan ervandoor wanneer iemand eerlijk verliefd op ze is. Wanneer ze aangeraakt worden reageren ze soms als op een wespensteek of exploderen zoals de zaaddozen van de bloem. Zij zijn altijd erg onder stress en hun pogingen om iets los te laten eindigen ofwel in volledige zelfovergave of in totale verdediging. Beide reacties hebben het onvermogen om van contact te kunnen genieten gemeen.
De paradox is een essentieel kenmerk voor Groot springzaad. Mensen in een toestand van deficiëntie weten er alles van, hoe het is om te worden uitgebuit en misbruikt. Ze kunnen daarom vaak makkelijker met benaderingen van mensen die hen misbruiken omgaan dan van lieve en goed bedoelende mensen. Als iemand echt van hen houdt, heeft dit meer een dreigende werking en sluiten ze zichzelf af. Het werkt als een garantie om een leven lang ongelukkige relaties te hebben - indien er überhaupt relaties tot stand komen.
De essentie van Groot springzaad kan nog later in het leven de emotionele ervaring die misschien in de vroege jeugd ontbrak laten ervaren worden: het aangenomen en bemind worden zonder bijzondere reden, zomaar, gewoon omdat je er bent en het recht erop hebt. Deze ervaring maakt het gevoel van eigenwaarde pas mogelijk. Niet iedereen die deze ervaring moest missen werd onvermijdelijk misbruikt als kind. Vaak zijn de ouders uit elkaar of werkloosheid of wat dan ook beïnvloed de familie en maakt het de ouders moeilijk of onmogelijk om zo voor hun kind te zorgen zoals het heeft verdiend. Een ongeval kan een ouder het leven kosten, wat op zich erg genoeg is. Maar als een kind geen ouders heeft moet het daarom zijn hele leven met ernstige beperkingen worstelen?
Groot springzaad is de bloesem essentie voor het basisvertrouwen, dat je niet alleen nodig hebt als mens om jouw recht om te bestaan, maar ook het recht op geluk op te eisen, sterker nog om het als vanzelfsprekend te beschouwen.